പൗരന്മാര്‍ക്ക് വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്ന തുല്യതയ്‌ക്കൊപ്പം ന്യൂനപക്ഷങ്ങള്‍ക്ക് സംരക്ഷണവും ന്യൂനപക്ഷ അവകാശങ്ങളിന്മേല്‍ ഉറപ്പും നല്‍കുന്നതാണ് ഇന്ത്യന്‍ ഭരണഘടന. സമത്വവും വിവേചനരാഹിത്യവും പൗരസ്വാതന്ത്ര്യവും പ്രഖ്യാപിക്കുമ്പോഴും മത-ഭാഷാ ന്യൂനപക്ഷങ്ങളെ രാജ്യത്തിന്റെ മുഖ്യധാരയില്‍ ചേര്‍ത്തു നിര്‍ത്തുവാനും അവര്‍ക്കായി സംരക്ഷണ കവചമൊരുക്കാനും ഭരണഘടനാശില്പികള്‍ പുലർത്തിയ ജാഗ്രത ഭാരത പൗരന്റെ അന്തഃസ്സും അഭിമാനവും ഉയര്‍ത്തിക്കാട്ടുന്നു.

വൈവിധ്യങ്ങളേറെയുള്ള ഇന്ത്യയെ ഒറ്റചരടില്‍ കോര്‍ത്തുനിര്‍ത്തുവാന്‍ ധിഷണാശാലികളും വിശാലകാഴ്ചപ്പാടുകളുള്ള വിവേകമതികളുമായ ഭരണഘടനാശില്പികള്‍ വഹിച്ച നിസ്വാര്‍ത്ഥ സേവനത്തിന്റെയും ആത്മസമര്‍പ്പണത്തിന്റെയും കരുത്തും മാർഗദീപവുമാണ് കഴിഞ്ഞ ഏഴര പതിറ്റാണ്ടിലേറെയായി ഭാരതസമൂഹത്തെ മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്നത്. ജനാധിപത്യത്തിന്റെ അന്തഃസത്ത ഉയര്‍ത്തിപ്പിടിച്ച്, പൗരസമത്വത്തിന്റെ നിലപാടുകളിലുറച്ച്,ഭരണഘടന ഭാഷ-മതന്യൂനപക്ഷങ്ങള്‍ക്ക് നല്‍കുന്ന കരുതലും സംരക്ഷണവും ഒപ്പം ജുഡീഷ്യറി നിർവഹിക്കുന്ന രക്ഷാകർതൃത്വവും ഒറ്റവാക്കില്‍ ഒതുക്കാനാവില്ല.

ചരിത്രം ജനമറിയണം

ഭരണഘടനയുടെ 14 മുതല്‍ 30 വരെയുള്ള വിവിധ ആര്‍ട്ടിക്കിളുകളിൽ ഇന്ത്യയിലെ മത ന്യൂനപക്ഷത്തിന്റെ വിവിധ തലങ്ങളിലുള്ള സംരക്ഷണം ഉൾപെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ഇവിടെയൊരിടത്തും ആരൊക്കെയാണ് മത ന്യൂനപക്ഷങ്ങളെന്ന് വിശദീകരിക്കുന്നില്ല. സ്വാതന്ത്ര്യം പ്രാപിച്ച് 45 വര്‍ഷത്തിനുശേഷമാണ് കേന്ദ്രസര്‍ക്കാര്‍ ന്യൂനപക്ഷ കമ്മീഷന്‍ ആക്ടിന് രൂപം നല്‍കിയത്. നാഷണല്‍ കമ്മീഷന്‍ ഫോര്‍ മൈനോരിറ്റീസ് ആക്ട് 1992 മെയ് 17ന് നിലവില്‍ വന്നു. ഇന്ത്യയിലെ മതന്യൂനപക്ഷങ്ങളുടെ വിദ്യാഭ്യാസപരമായ വളര്‍ച്ച, തൊഴിലവസരങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കുക, രാഷ്ട്രീയ പ്രാതിനിധ്യങ്ങള്‍, സാമൂഹ്യ സാമ്പത്തിക വികസനം, സുരക്ഷിതത്വം ഉറപ്പാക്കുക എന്നിവയാണ് ഈ ആക്ടിലൂടെ ഗവണ്‍മെന്റ് ലക്ഷ്യമിട്ടത്. ഈ നിയമനിര്‍മ്മാണത്തിന്റെ പിന്നാമ്പുറങ്ങളിലേയ്ക്ക് സഞ്ചരിക്കുമ്പോള്‍ ഒട്ടേറെ കാര്യങ്ങൾ കൂട്ടി വായിക്കാനുണ്ട്.

1975നും 1977നുമിടയിലുള്ള 21 മാസക്കാലം പ്രധാനമന്ത്രി ഇന്ദിരാഗാന്ധി പ്രഖ്യാപിച്ച അടിയന്തിരാവസ്ഥയ്ക്കുശേഷം 1977 മാര്‍ച്ച് 24ന് മൊറാര്‍ജി ദേശായിയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള ജനതാപാര്‍ട്ടി 2 വര്‍ഷവും 126 ദിവസവും രാജ്യം ഭരിച്ചു. ജനതാപാര്‍ട്ടിയോടൊപ്പം ജനസംഘവുമുണ്ടായിരുന്നു. തുടര്‍ന്ന് ജനതാ പാര്‍ട്ടിയില്‍ നിന്ന് ജനസംഘം പിന്‍വാങ്ങുകയും 1980-ല്‍ എ.ബി.വാജ്‌പേയിയുടെ നേതൃത്വത്തില്‍ ഭാരതീയ ജനതാപാര്‍ട്ടി ജന്മം കൊള്ളുകയും ചെയ്തു. ബിജെപിയുടെ ഹിന്ദുത്വ അജണ്ടയിലൂന്നിയ രാഷ്ട്രീയം 1992ല്‍ എല്‍.കെ.അഡ്വാനിയുടെ രഥയാത്രയെ തുടര്‍ന്ന് രാജ്യത്ത് വലിയ തോതിലുള്ള ഹിന്ദു ഭൂരിപക്ഷ ഐക്യത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്ന സാഹചര്യം സൃഷ്ടിക്കുന്നത് മനസ്സിലാക്കി മുസ്ലീം മതവിഭാഗത്തെ കോണ്‍ഗ്രസിനോട് ചേര്‍ത്തുനിര്‍ത്തുവാന്‍ നരസിംഹറാവുവിന്റെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള കോണ്‍ഗ്രസ് സര്‍ക്കാരിന്റെ ബുദ്ധിയിലുദിച്ചതാണ് ഒരു പരിധിവരെ ന്യൂനപക്ഷ കമ്മീഷന്‍ ആക്ട്. മാത്രമല്ല,
1979 ജനുവരി 1ന് മൊറാര്‍ജി ദേശായി സര്‍ക്കാര്‍ ഇന്ത്യയിലെ സാമൂഹിക വിദ്യാഭ്യാസ പിന്നോക്കാവസ്ഥ പഠിച്ച് നിര്‍ദ്ദേശങ്ങള്‍ സമര്‍പ്പിക്കുവാന്‍ മണ്ഡല്‍ കമ്മീഷന്‍ രൂപീകരിച്ചു. 1980 ഡിസംബര്‍ 31ന് രാഷ്ട്രപതി ഗ്യാനി സെയില്‍ സിംഗിന് റിപ്പോര്‍ട്ട് സമര്‍പ്പിച്ചു. 1990 ഓഗസ്റ്റ് 7ന് പ്രധാനമന്ത്രി വി.പി.സിംഗ് റിപ്പോര്‍ട്ട് നടപ്പാക്കുമെന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ചതിനെത്തുടര്‍ന്ന് രാജ്യത്തുടനീളം പ്രക്ഷോഭമുണ്ടായി. 1992-ല്‍ പി.വി.നരസിംഹറാവു പ്രധാനമന്ത്രിയായിരിക്കുമ്പോള്‍ സുപ്രീംകോടതി തീരുമാനത്തിനു വിധേയമായി മണ്ഡല്‍ കമ്മീഷന്‍ റിപ്പോര്‍ട്ട് നടപ്പിലാക്കിയ സാഹചര്യവും രാജ്യത്തെ മതസാമൂഹ്യ സന്തുലിതാവസ്ഥ നിലനിര്‍ത്താന്‍ ലക്ഷ്യംവെച്ചുള്ള ന്യൂനപക്ഷ ആക്ടിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിലുണ്ട്. കോണ്‍ഗ്രസ് നേതൃത്വം കൊടുത്ത ഈ മന്ത്രിസഭയുടെ കാലത്ത് അതായത്, 1995-ൽ മുസ്ലീം പ്രീണനത്തിന്റെ ഭാഗമായി പാസാക്കിയ വഖഫ് നിയമഭേദഗതിയിലൂടെയാണ് ഇന്ന് കേരളത്തിലും രാജ്യത്തിന്റെ മറ്റു ഭാഗങ്ങളിലും ജനങ്ങള്‍ നേരിടുന്ന വഖഫ് അധിനിവേശത്തിന് ആധാരമായ വകുപ്പുകൾ വഖഫ് നിയമത്തിൽ ഉള്‍പ്പെടുത്തിയതെന്ന വസ്തുതയും കൂടി ശ്രദ്ധിക്കുക.

1993-ലെ ഗവണ്മെന്റ് നോട്ടിഫിക്കേഷന്‍ (SONo.816E) പ്രകാരം മുസ്ലീം വിഭാഗത്തോടൊപ്പം ക്രൈസ്തവര്‍, സിഖ് , ബുദ്ധര്‍, പാഴ്‌സി എന്നീ വിഭാഗങ്ങളെ ഉള്‍പ്പെടുത്തി ന്യൂനപക്ഷ വിഭാഗങ്ങളെ ഔദ്യോഗികമായി വിജ്ഞാപനം ചെയ്തു.2014 ജനുവരിയില്‍ മറ്റൊരു നോട്ടിഫിക്കേഷനിലൂടെ ജൈന മതത്തെയും ന്യൂനപക്ഷത്തിൽ ഉൾപെടുത്തി.

ന്യൂനപക്ഷ പദ്ധതികളിലെ വിവേചനം

2005 ഓഗസ്റ്റ് 15ന് നടന്ന സ്വാതന്ത്ര്യദിന പരേഡില്‍ പ്രധാനമന്ത്രി ഡോ. മന്‍മോഹന്‍സിംഗ് രാജ്യത്തെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത് എല്ലാ ന്യൂനപക്ഷ വിഭാഗങ്ങള്‍ക്കുമായി 15 ഇന ന്യൂനപക്ഷ ക്ഷേമപദ്ധതികള്‍ സര്‍ക്കാര്‍ പ്രഖ്യാപിച്ചു. തുടര്‍ന്ന് ഇന്ത്യയിലെ മുസ്ലീം ന്യൂനപക്ഷത്തിന്റെ പിന്നോക്കാവസ്ഥ പഠിക്കുവാന്‍ നിയോഗിച്ച സച്ചാര്‍ കമ്മിറ്റി 2006 നവംബറില്‍ കേന്ദ്രസര്‍ക്കാരിന് റിപ്പോര്‍ട്ടും ക്ഷേമപദ്ധതി നിര്‍ദ്ദേശങ്ങളും സമര്‍പ്പിച്ചു. സച്ചാര്‍ കമ്മറ്റി ഇന്ത്യയിലെ ബിഹാര്‍, ബംഗാള്‍, മധ്യപ്രദേശ്, യു.പി., ഗുജറാത്ത് എന്നീ 5 സംസ്ഥാനങ്ങളിലാണ് പഠനം നടത്തിയത്. പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ 15 ഇന ന്യൂനപക്ഷ ക്ഷേമപദ്ധതികളില്‍ ഈ റിപ്പോര്‍ട്ടിലെ ചില നിര്‍ദ്ദേശങ്ങളും ഇടം നേടി.

ആറ് മതന്യൂനപക്ഷ വിഭാഗങ്ങളുള്ളതില്‍ കേന്ദ്രസര്‍ക്കാര്‍ പഠനം നടത്തിയത് മുസ്ലീം മതവിഭാഗത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍ മാത്രമാണെങ്കിലും സര്‍ക്കാര്‍ ഖജനാവില്‍ പണം ചെലവിടുന്നത് ഒരു മതവിഭാഗത്തിന് മാത്രമാകുന്നത് ഭരണഘടനാ ലംഘനമാണ്. വാസ്തവത്തില്‍ ഇതിനെ വെള്ളപൂശാനാണ് എല്ലാ മതന്യൂനപക്ഷ വിഭാഗങ്ങള്‍ക്കുമായുള്ള പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ 15 ഇന ക്ഷേമപദ്ധതികളില്‍തന്നെ സച്ചാര്‍ നിര്‍ദ്ദേശങ്ങളും ഉള്‍ക്കൊള്ളിച്ചത്. പക്ഷേ പിന്നീട് സംഭവിച്ചതെന്ത്? ന്യൂനപക്ഷ ക്ഷേമപദ്ധതികള്‍ ഒന്നടങ്കം ഒരു മതവിഭാഗത്തിന്റെ കുത്തകയായി മാറിയെന്നുമാത്രമല്ല ന്യൂനപക്ഷമെന്നാൽ ഈ ആറെണ്ണത്തിലെ ഭൂരിപക്ഷ മതവിഭാഗം മാത്രമെന്ന നിലയിലേക്കും അട്ടിമറിക്കപ്പെട്ടു. ഇന്ത്യയിലെ മുസ്ലീം ഒഴിച്ചുള്ള ഇതര മതന്യൂനപക്ഷങ്ങളുടെ ജീവിതനിലവാരം, വിദ്യാഭ്യാസം, തൊഴില്‍, ജനസംഖ്യാശോഷണം എന്നിവ സംബന്ധിച്ച് പഠിക്കുവാനോ, പദ്ധതികള്‍ ആവിഷ്‌കരിക്കുവാനോ ഒരു സര്‍ക്കാരും ശ്രമിച്ചിട്ടില്ലെന്നുള്ളതാണ് വസ്തുത. പാഴ്‌സികള്‍ക്കുള്ള ജിയോ പാഴ്‌സി പദ്ധതി മാത്രം ഒരു താല്‍ക്കാലിക ആശ്വാസം.

സംരക്ഷണം അട്ടിമറിക്കുമോ?

ജനാധിപത്യ ഭരണപ്രക്രിയയില്‍ ഭൂരിപക്ഷം, ന്യൂനപക്ഷം എന്നീ പദങ്ങൾക്ക് ഏറെ പ്രാധാന്യമുണ്ട്.ജനാധിപത്യത്തിൽ ഭൂരിപക്ഷത്തിന്റെ തീരുമാനങ്ങള്‍ക്കാണ് പ്രസക്തി. അതിനാല്‍ ന്യൂനപക്ഷങ്ങള്‍ അടിച്ചമര്‍ത്തപ്പെടാനുള്ള സാധ്യതയേറും. ഇതൊഴിവാക്കാനുള്ള സംരക്ഷണ കവചമാണ് ഇന്ത്യന്‍ ഭരണഘടന വളരെ ദീര്‍ഘവീക്ഷണത്തോടെ ഒരുക്കിയിരിക്കുന്നത്. ഇവിടെയാണ് ഭരണഘടനാശില്പികളുടെ പ്രതിബദ്ധതയെ നാം തിരിച്ചറിയേണ്ടത്. അതിനാല്‍ത്തന്നെ ന്യൂനപക്ഷപദവി അവകാശത്തേക്കാളുപരി സംരക്ഷണമാണ്. ഈ സംരക്ഷണം അട്ടിമറിക്കപ്പെടുന്ന സാഹചര്യങ്ങള്‍ ബോധപൂര്‍വ്വം സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുമ്പോഴാണ് വിവിധ കോണുകളില്‍ നിന്ന് എതിര്‍പ്പുകളുടെ സ്വരമുയരുന്നത്.
ന്യൂനപക്ഷങ്ങളില്‍ ആത്മവിശ്വാസവും സുരക്ഷിതബോധവും വളര്‍ത്തിയെടുക്കുന്നതിനാണ് ന്യൂനപക്ഷങ്ങള്‍ക്ക് ഭരണഘടന പ്രത്യേക സംരക്ഷണമേര്‍പ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നതെന്ന് സുപ്രീം കോടതിയുടെ ടി.എം.എ.പൈ.ഫൗണ്ടേഷന്‍ വിധിന്യായത്തില്‍ പറയുന്നുണ്ട് .

ന്യൂനപക്ഷ സംരക്ഷണം മൗലിക അവകാശമാണെന്നിരിക്കെ സാധാരണ നിയമങ്ങളെ സമീപിക്കുന്ന രീതിയിലും കാഴ്ചപ്പാടിലും ന്യൂനപക്ഷ സംരക്ഷണത്തെ സമീപിച്ച് ദുര്‍ബലപ്പെടുത്തുന്നതും വ്രണപ്പെടുത്തുന്നതും ശരിയല്ല. ന്യൂനപക്ഷപദവി മാറിമാറി വരുന്ന സര്‍ക്കാരുകളുടെ ഔദാര്യവും ദയയുമാണെന്ന് പലരും കരുതുന്നു. ഇത് തെറ്റായ കാഴ്ചപ്പാടും ചിന്തയുമാണ്. ന്യൂനപക്ഷപദവിയും അവകാശവും മാനദണ്ഡങ്ങളും വലിയ സങ്കീര്‍ണ്ണതയിലേയ്ക്ക് നീങ്ങുന്ന സാഹചര്യമാണ് നിലവിലുള്ളത്. എത്രശതമാനംവരെ ജനസംഖ്യയുണ്ടെങ്കില്‍ ഇന്ത്യയില്‍ ന്യൂനപക്ഷമായി കണക്കാക്കാം എന്ന ചോദ്യവും ഉയര്‍ന്നുവരുന്നുണ്ട്. ഇന്ത്യയിലെ ആറു സംസ്ഥാനങ്ങളിലും മൂന്ന് കേന്ദ്രഭരണപ്രദേശങ്ങളിലും ഹിന്ദുക്കള്‍ ന്യൂനപക്ഷമാണെന്ന ഹര്‍ജിയിലാണ് സുപ്രീംകോടതിയുടെ ഈ സുപ്രധാന നിരീക്ഷണങ്ങള്‍.

ജനസംഖ്യാ കണക്കുകള്‍

സ്വതന്ത്ര ഭാരതത്തിലെ ആദ്യ ജനസംഖ്യ കണക്കെടുപ്പ് നടത്തിയത് 1951-ലാണ്. ഇക്കാലത്തെ മതംതിരിച്ചുള്ള സര്‍ക്കാര്‍ ഔദ്യോഗിക ശതമാനക്കണക്കുപ്രകാരം ഹിന്ദു 84.1%, ഇസ്ലാം 9.8%, ക്രൈസ്തവര്‍ 2.3%, സിക്ക് 1.79%, ബുദ്ധര്‍ 0.74%, ജൈനര്‍ 0.46%, പാഴ്‌സി 0.13%, മറ്റുള്ളവര്‍ 0.43%. തുടര്‍ന്നുള്ള 60 വര്‍ഷങ്ങളിലെ ആറ് ജനസംഖ്യാ കണക്കെടുപ്പിന്റെ അവസാനത്തേതായ 2011-ലെ ശതമാനം ഇപ്രകാരം: ഹിന്ദു 79.8%, ഇസ്ലാം 14.23%, ക്രൈസ്തവര്‍ 2.3%, സിക്ക് 1.72%, ബുദ്ധര്‍ 0.70%, ജൈനര്‍ 0.37%. പാഴ്‌സികള്‍ എണ്ണത്തില്‍ വളരെ കുറവായതുകൊണ്ട് ലിസ്റ്റിലില്ല. മറ്റുള്ളവര്‍ 0.9%. ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാല്‍ 7 സെന്‍സസുകള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ജനസംഖ്യാവളര്‍ച്ചയുള്ളത് ഇസ്ലാം മതത്തിനു മാത്രം. 9.8 ശതമാനത്തില്‍ നിന്നും 14.23 ശതമാനത്തിലേയ്ക്ക് ഉയര്‍ന്നു. 2021ല്‍ സെന്‍സസ് നടന്നിട്ടില്ല. 2025ല്‍ സെൻസസ് നടത്താനുള്ള നീക്കങ്ങളുണ്ട്.

ജനസംഖ്യയിൽ ന്യൂനപക്ഷ വിഭാഗങ്ങളെ മാത്രമായെടുത്താല്‍, ഇന്ത്യയിലെ 6 ന്യൂനപക്ഷ വിഭാഗങ്ങളുടെ ആകെ ജനസംഖ്യാ ശതമാനം 19.32. ഇതിൽ മുസ്ലീം ഒഴിച്ചുള്ള ബാക്കി 5 വിഭാഗങ്ങളുടെ ആകെ ജനസംഖ്യ എടുത്താൽ കേവലം 5.09 ശതമാനം മാത്രം. അതായത് ഈ അഞ്ചു മതവിഭാഗങ്ങളുടെ വളര്‍ച്ച മുരടിച്ച് പിന്നോട്ടടിച്ചു. 1971ലെ സെന്‍സസില്‍ ഇന്ത്യയിലെ ക്രൈസ്തവ ജനസംഖ്യ 2.6 ശതമാനമായി ഉയര്‍ന്നിരുന്നതാണ് 2011-ല്‍ 2.3 ലേയ്ക്ക് വീണ്ടും കുറഞ്ഞു.

സംരക്ഷണം വേണ്ടതാര്‍ക്ക്?

ന്യൂനപക്ഷ ഭൂരിപക്ഷ വേര്‍തിരിവിന്റെ അളവുകോല്‍ ജനസംഖ്യയും, അംഗസംഖ്യയുടെ കുറവ് ദുര്‍ബലാവസ്ഥയുടെ പ്രധാന കാരണവുമായിരിക്കുമ്പോള്‍ സംരക്ഷണം വേണ്ടതാര്‍ക്ക് എന്ന ചോദ്യം ഏറെ പ്രസക്തമാണ്.കൂടുതൽ സംരക്ഷണം വേണ്ടത് ജനസംഖ്യ കുറയുന്നവര്‍ക്കോ, ജനസംഖ്യ കുതിച്ചുയരുന്നവര്‍ക്കോ? ഇന്ത്യയിലെ ന്യൂനപക്ഷ മതവിഭാഗങ്ങളിലെ ഭൂരിപക്ഷ മതവിഭാഗമൊഴിച്ച് മറ്റ് 5 വിഭാഗങ്ങള്‍ കാലങ്ങളായി ഉയര്‍ത്തുന്ന ഈ ചോദ്യത്തിന്,വര്‍ഗ്ഗീയ വോട്ടുരാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ അട്ടിപ്പേറ് അവകാശവുമായി അധികാര സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ താലോലിക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയ നേതൃത്വങ്ങളിൽ നിന്ന് വ്യക്തമായ മറുപടി കിട്ടിയിട്ടില്ല.
സര്‍ക്കാര്‍ ഖജനാവിലെ പൊതുപണം ന്യൂനപക്ഷ ക്ഷേമപദ്ധതികളുടെ പേരില്‍ അതിന്റെ സിംഹഭാഗവും ഒരു മതവിഭാഗത്തിനു മാത്രമായി ചെലവിടുന്നത് മതേതരത്വഭാരതത്തിന്റെ ഭരണഘടനാ ഉത്തരവാദിത്വത്തെ കളങ്കപ്പെടുത്തുന്നതല്ലേയെന്ന ചോദ്യത്തിനും ഇതുവരെ ഉത്തരമായിട്ടില്ല.ഈ സ്ഥിതിക്ക് ഇനിയെങ്കിലും മാറ്റം വരേണ്ടതല്ലേ?

ജനസംഖ്യ കുറയുന്ന മറ്റ് ന്യൂനപക്ഷ വിഭാഗങ്ങളെ അവഗണിച്ച് സര്‍ക്കാര്‍ ക്ഷേമപദ്ധതികളൊന്നടങ്കം സാമൂഹ്യ സാമ്പത്തിക രാഷ്ട്രീയ രംഗങ്ങളില്‍ മാത്രമല്ല ജനസംഖ്യയിലും വളര്‍ച്ച നേടുന്നവര്‍ക്ക് വീതംവെച്ചുനല്‍കുന്നത് ന്യായീകരിക്കാനാവില്ല.ഇത് ന്യുനപക്ഷ സംരക്ഷണതത്വങ്ങൾക്ക് നേർ വിപരീതമാണ്. ഈ സത്യം പറയുന്നതിന് ഇവിടെ വർഗീയത ആരോപിക്കുന്നവർ യഥാർത്ഥ ന്യൂനപക്ഷ സംരക്ഷണ തത്വങ്ങൾ ബലി കഴിച്ച വെറും വോട്ട് ബാങ്ക് രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ ഉപാസകർ മാത്രമാണ്.കുറച്ചു നാളുകൾ കൊണ്ട് ഇതിനെതിരെ പൊതുസമൂഹത്തിൽ നിന്നും ചര്‍ച്ചകളും ചിന്തകളുമുയരുന്നതും നീതിപീഠങ്ങളില്‍ ചോദ്യം ഉന്നയിക്കപ്പെടുന്നതും പ്രതീക്ഷയേകുന്നു.

പാഴ്‌സികള്‍ക്ക് സംഭവിച്ചത്

1951ല്‍ ഇന്ത്യയിലെ ആകെ ജനസംഖ്യയിലെ 0.13 ശതമാനം പാഴ്‌സികളുണ്ടായിരുന്നു. 2011-ലെത്തിയപ്പോള്‍ ദേശീയ ശതമാനക്കണക്കില്‍ ഇവര്‍ ഇടംപോലും തേടിയിട്ടില്ല. പാഴ്‌സി ജനസംഖ്യ 1951-ലെ 1.5 ലക്ഷത്തില്‍ നിന്ന് 2011-ല്‍ ഏതാണ്ട് 30,000-ത്തിലെത്തിയെന്നാണ് അനൗദ്യോഗിക വിവരം. 1971 മുതല്‍ വിവിധ രാജ്യങ്ങളിലേയ്ക്കുള്ള പാഴ്‌സി സമൂഹത്തിന്റെ കുടിയേറ്റവും ജനനനിരക്ക് താഴ്ന്നതും വളര്‍ച്ചയെ തളര്‍ത്തി. 2013-14 ല്‍ പാഴ്‌സികള്‍ക്ക് സംരക്ഷണമേകുവാന്‍ ജിയോ പാഴ്‌സി എന്ന പദ്ധതി സര്‍ക്കാര്‍ പ്രഖ്യാപിച്ചെങ്കിലും ഫലം കണ്ടില്ല. 2014 മുതല്‍ 2022 വരെ ജനിച്ച കുട്ടികള്‍ 450 മാത്രം. വളരെ വൈകിയുള്ള സര്‍ക്കാര്‍ പദ്ധതി പാഴ്‌വേലയായി പരാജയപ്പെട്ടു. അങ്ങനെ പാഴ്‌സി സമൂഹം ഇന്ത്യയില്‍ ചരിത്രമാകുവാനുള്ള സാധ്യതകളേറെ. ഈ അനുഭവങ്ങള്‍ ഒരു മുന്നറിയിപ്പായി കണ്ട് പാഴ്സികളെ പോലെ വളര്‍ച്ചാനിരക്ക് പുറകോട്ടടിക്കുന്ന അഥവാ വളര്‍ച്ച മുരടിക്കുന്ന ഇന്ത്യയിലെ ക്രിസ്ത്യന്‍, സിഖ്, ബുദ്ധര്‍, ജൈന വിഭാഗങ്ങളുടെയും നിലനില്പിന് പ്രത്യേക സംരക്ഷണപദ്ധതികള്‍ കേന്ദ്രസര്‍ക്കാര്‍ അടിയന്തരമായി പ്രഖ്യാപിച്ച് നടപ്പിലാക്കണം.

മൈക്രോ മൈനോരിറ്റി നിര്‍വ്വചനം

ഇന്ത്യയിലെ 6 വിജ്ഞാപിത മതന്യൂനപക്ഷങ്ങളില്‍ ക്രിസ്ത്യന്‍, സിഖ്, ബുദ്ധര്‍, ജൈനര്‍, പാഴ്‌സി എന്നീ 5 വിഭാഗങ്ങള്‍ക്കും 2.5 ശതമാനത്തില്‍ താഴെവീതം ജനസംഖ്യ മാത്രമാണെന്നത് സര്‍ക്കാര്‍ രേഖയാണ്. ജനസംഖ്യ നിലവില്‍ വളരെ കുറഞ്ഞിരിക്കുന്നതും കുറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതുമായ ഈ മതവിഭാഗങ്ങള്‍ക്കാണ് സര്‍ക്കാര്‍ സംരക്ഷണവും ക്ഷേമപദ്ധതികളും നല്‍കേണ്ടത്. ഇപ്രകാരമുള്ള നടപടിയിലൂടെ മാത്രമേ രാജ്യത്ത് ശരിയായ ന്യൂനപക്ഷ സംരക്ഷണതത്വം യാഥാര്‍ത്ഥ്യമാകുകയുള്ളൂ. രാജ്യത്തെ ജാതിസംവരണ വ്യവസ്ഥയില്‍ സാമൂഹിക പിന്നോക്കാവസ്ഥയുടെ ആഴമനുസരിച്ച് പട്ടിക വിഭാഗങ്ങള്‍ (SC,ST), മറ്റു പിന്നോക്ക വിഭാഗങ്ങള്‍ (OBC) എന്ന് രണ്ടായി തിരിച്ചിരിക്കുന്നതുപോലെ മതന്യൂനപക്ഷങ്ങളില്‍ കുറഞ്ഞ തോതിലുള്ള പ്രജനന നിരക്ക്, ജനസംഖ്യാവളര്‍ച്ച, ജനസംഖ്യാ അനുപാതം എന്നിവയുടെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ മേല്പറഞ്ഞ 5 മതന്യൂനപക്ഷങ്ങളെ രാജ്യത്തെ മൈക്രോ മൈനോരിറ്റിയായി കേന്ദ്രസര്‍ക്കാര്‍ നിര്‍വ്വചിക്കണം.

ന്യൂനപക്ഷ മാനദണ്ഡം-ജനസംഖ്യ

അംഗസംഖ്യയെ അടിസ്ഥാനപ്പെടുത്തി ന്യൂനപക്ഷമായിട്ടുള്ള വിവിധ മതവിഭാഗങ്ങള്‍ ഉന്മൂലനം ചെയ്യപ്പെടുന്നതിന്റെയും പീഢനങ്ങളേല്‍ക്കുന്നതിന്റെയും ഒട്ടേറെ സംഭവങ്ങള്‍ വിവിധ രാജ്യങ്ങളില്‍ നിരന്തരം തുടരുന്നു. ഇസ്ലാമിക രാജ്യങ്ങളില്‍ കൊല്ലപ്പെടുന്ന ക്രൈസ്തവരുടെ എണ്ണം ഉദാഹരണം മാത്രം. ഇന്ത്യയുടെ തൊട്ടടുത്ത് പാക്കിസ്ഥാനില്‍ ജനസംഖ്യയില്‍ കുറഞ്ഞ ക്രൈസ്തവ- ഹൈന്ദവ മതന്യൂനപക്ഷങ്ങള്‍ പീഢനത്തിനിരയാകുന്നത് നിത്യസംഭവങ്ങളാണ്. ഇന്ത്യയിലെ വിവിധ സംസ്ഥാനങ്ങളില്‍ ന്യൂനപക്ഷ മതസമൂഹങ്ങള്‍ക്കെതിരെയുള്ള നിരന്തര അക്രമങ്ങളും ആശങ്കപ്പെടുത്തുന്നു. പശ്ചിമേഷ്യന്‍ രാജ്യങ്ങളിലെ ഇസ്ലാമിക ഭീകരപ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ ക്രൈസ്തവ പീഢനത്തിന്‍െ അടിസ്ഥാനം ജനസംഖ്യയില്‍ ക്രൈസ്തവരവിടെ ന്യൂനപക്ഷമാണെന്നുള്ളതാണ്.

സാമൂഹ്യ പിന്നോക്കാവസ്ഥ ന്യൂനപക്ഷ ക്ഷേമപദ്ധതികളിലെ അടിസ്ഥാന മാനദണ്ഡമാക്കുന്നത് ദുരുദ്ദേശപരവും രാഷ്ട്രീയലക്ഷ്യം മുന്നില്‍കണ്ടും മാത്രമാണ്.കേരളത്തിലെ കുപ്രസിദ്ധ 80:20 അനുപാതം അതിന്റെ ക്ലാസിക് ഉദാഹരണമായിരുന്നു.നമ്മുടെ രാജ്യത്ത് അംഗബലം കുറയുന്ന ക്രിസ്ത്യന്‍, സിഖ്, ബുദ്ധര്‍, ജൈനര്‍, പാഴ്‌സി എന്നീ 5 ന്യൂനപക്ഷ മതവിഭാഗങ്ങളെ ദേശീയതലത്തിൽ മൈക്രോ മൈനോരിറ്റിയായി വിജ്ഞാപനം ചെയ്ത് രാജ്യത്തിന്റെ മുഖ്യധാരയില്‍ ചേര്‍ത്തുനിര്‍ത്തി സംരക്ഷിക്കാനുതകുന്ന ഭരണഘടനാ, നിയമ ഭേദഗതികള്‍ക്ക് കേന്ദ്രസര്‍ക്കാര്‍ ഇനിയെങ്കിലും തയ്യാറാകണം.

ഷെവലിയര്‍ അഡ്വ.വി.സി.സെബാ സ്റ്റ്യന്‍

(കാത്തലിക് ബിഷപ്‌സ് കോണ്‍ഫറന്‍സ് ഓഫ് ഇന്ത്യ ലെയ്റ്റി കൗണ്‍സില്‍ സെക്രട്ടറിയാണ് ലേഖകന്‍)