“അന്നു പെസഹായുടെ ഒരുക്കത്തിനുള്ള ദിവസമായിരുന്നു. അപ്പോള്‍ ഏകദേശം ആറാം മണിക്കൂറുമായിരുന്നു. അവന്‍ യഹൂദരോടു പറഞ്ഞു:
ഇതാ, നിങ്ങളുടെ രാജാവ്‌! അവര്‍ വിളിച്ചുപറഞ്ഞു: കൊണ്ടുപോകൂ, അവനെ കൊണ്ടുപോയി കുരിശില്‍ തറയ്‌ക്കൂ. പീലാത്തോസ്‌ അവരോടു ചോദിച്ചു: നിങ്ങളുടെ രാജാവിനെ ഞാന്‍ ക്രൂശിക്കണമെന്നോ? പുരോഹിതപ്രമുഖന്‍മാര്‍ പറഞ്ഞു: സീസറല്ലാതെ ഞങ്ങള്‍ക്കു വേറെ രാജാവില്ല.
അപ്പോള്‍ അവന്‍ യേശുവിനെ ക്രൂശിക്കാനായി അവര്‍ക്കു വിട്ടുകൊടുത്തു.
അവര്‍ യേശുവിനെ ഏറ്റുവാങ്ങി. അവന്‍ സ്വയം കുരിശും ചുമന്നുകൊണ്ട്‌ തലയോടിടം – ഹെബ്രായ ഭാഷയില്‍ ഗൊല്‍ഗോഥാ – എന്നു വിളിക്കപ്പെടുന്ന സ്‌ഥലത്തേക്കു പോയി.
അവിടെ അവര്‍ അവനെ ക്രൂശിച്ചു; അവനോടൊപ്പം മറ്റു രണ്ടുപേരെയും; യേശുവിനെ മധ്യത്തിലും അവരെ ഇരുവശങ്ങളിലായും.
പീലാത്തോസ്‌ ഒരു ശീര്‍ഷകം എഴുതി കുരിശിനു മുകളില്‍ വച്ചു. അത്‌ ഇങ്ങനെയായിരുന്നു: നസറായനായ യേശു, യഹൂദരുടെ രാജാവ്‌.
യേശുവിനെ ക്രൂശിച്ച സ്‌ഥലം പട്ടണത്തിനു സമീപമായിരുന്നതിനാല്‍ യഹൂദരില്‍ പലരും ആ ശീര്‍ഷകം വായിച്ചു. അത്‌ ഹെബ്രായയിലും ലത്തീനിലും ഗ്രീക്കിലും എഴുതപ്പെട്ടിരുന്നു.
യഹൂദരുടെ പുരോഹിതപ്രമുഖന്‍മാര്‍ പീലാത്തോസിനോടു പറഞ്ഞു: യഹൂദരുടെ രാജാവ്‌ എന്നല്ല, യഹൂദരുടെ രാജാവു ഞാനാണ്‌ എന്ന്‌ അവന്‍ പറഞ്ഞു എന്നാണ്‌ എഴുതേണ്ടത്‌.
പീലാത്തോസ്‌ പറഞ്ഞു:
ഞാനെഴുതിയത്‌ എഴുതി.
പടയാളികള്‍ യേശുവിനെ ക്രൂശിച്ചതിനുശേഷം അവന്റെ വസ്‌ത്രങ്ങള്‍ നാലായി ഭാഗിച്ചു – ഓരോ പടയാളിക്കും ഓരോ ഭാഗം. അവന്റെ അങ്കിയും അവര്‍ എടുത്തു. അതാകട്ടെ, തുന്നലില്ലാതെ മുകള്‍മുതല്‍ അടിവരെ നെയ്‌തുണ്ടാക്കിയതായിരുന്നു.
ആകയാല്‍, അവര്‍ പരസ്‌പരം പറഞ്ഞു: നമുക്ക്‌ അതു കീറേണ്ടാ; പകരം, അത്‌ ആരുടേതായിരിക്കണമെന്നു കുറിയിട്ടു തീരുമാനിക്കാം. എന്റെ വസ്‌ത്രങ്ങള്‍ അവര്‍ ഭാഗിച്ചെടുത്തു. എന്റെ അങ്കിക്കുവേണ്ടി അവര്‍ കുറിയിട്ടു എന്നതിരുവെഴുത്തു പൂര്‍ത്തിയാകാന്‍വേണ്ടിയാണ്‌
പടയാളികള്‍ ഇപ്രകാരം ചെയ്‌തത്‌. യേശുവിന്റെ കുരിശിനരികെ അവന്റെ അമ്മയും അമ്മയുടെ സഹോദരിയും ക്ലോപ്പാസിന്റെ ഭാര്യ മറിയവും മഗ്‌ദലേനമറിയവും നില്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
യേശു തന്റെ അമ്മയും താന്‍ സ്‌നേഹിച്ച ശിഷ്യനും അടുത്തു നില്‍ക്കുന്നതു കണ്ട്‌ അമ്മയോടു പറഞ്ഞു:
സ്‌ത്രീയേ, ഇതാ, നിന്റെ മകന്‍.
അനന്തരം അവന്‍ ആ ശിഷ്യനോടു പറഞ്ഞു: ഇതാ, നിന്റെ അമ്മ. അപ്പോള്‍ മുതല്‍ ആ ശിഷ്യന്‍ അവളെ സ്വന്തം ഭവനത്തില്‍ സ്വീകരിച്ചു.
അനന്തരം, എല്ലാം നിറവേറിക്കഴിഞ്ഞുവെന്ന്‌ അറിഞ്ഞ്‌ തിരുവെഴുത്തു പൂര്‍ത്തിയാകാന്‍വേണ്ടി യേശു പറഞ്ഞു: എനിക്കു ദാഹിക്കുന്നു.
ഒരു പാത്രം നിറയെ വിനാഗിരി അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു. അവര്‍ വിനാഗിരിയില്‍ കുതിര്‍ത്ത ഒരു നീര്‍പ്പഞ്ഞി ഹിസോപ്പുചെടിയുടെ തണ്ടില്‍ വച്ച്‌ അവന്റെ ചുണ്ടോടടുപ്പിച്ചു.
യേശു വിനാഗിരി സ്വീകരിച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു: എല്ലാം പൂര്‍ത്തിയായിരിക്കുന്നു. അവന്‍ തല ചായ്‌ച്ച്‌ ആത്‌മാവിനെ സമര്‍പ്പിച്ചു.
അത്‌ സാബത്തിനുള്ള ഒരുക്കത്തിന്റെ ദിവസമായിരുന്നു. ആ സാബത്ത്‌ ഒരു വലിയ ദിവസമായിരുന്നു. സാബത്തില്‍ ശരീരങ്ങള്‍ കുരിശില്‍ കിടക്കാതിരിക്കാന്‍വേണ്ടി അവരുടെ കാലുകള്‍ തകര്‍ക്കാനും അവരെ നീക്കംചെയ്യാനും യഹൂദര്‍ പീലാത്തോസിനോട്‌ ആവശ്യപ്പെട്ടു.
അതിനാല്‍ പടയാളികള്‍ വന്ന്‌ അവനോടുകൂടെ ക്രൂശിക്കപ്പെട്ടിരുന്ന രണ്ടുപേരുടെയും കാലുകള്‍ തകര്‍ത്തു.
അവര്‍ യേശുവിനെ സമീപിച്ചപ്പോള്‍ അവന്‍ മരിച്ചുകഴിഞ്ഞു എന്നു കാണുകയാല്‍ അവന്റെ കാലുകള്‍ തകര്‍ത്തില്ല.
എന്നാല്‍, പടയാളികളിലൊരുവന്‍ അവന്റെ പാര്‍ശ്വത്തില്‍ കുന്തംകൊണ്ടു കുത്തി. ഉടനെ അതില്‍നിന്നു രക്‌തവുംവെള്ളവും പുറപ്പെട്ടു.
അതു കണ്ടയാള്‍തന്നെ സാക്‌ഷ്യപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. അവന്റെ സാക്‌ഷ്യം സത്യവുമാണ്‌. നിങ്ങളും വിശ്വസിക്കേണ്ടതിനു താന്‍ സത്യമാണു പറയുന്നതെന്ന്‌ അവന്‍ അറിയുകയും ചെയ്യുന്നു.
അവന്റെ അസ്‌ഥികളില്‍ ഒന്നുപോലും തകര്‍ക്കപ്പെടുകയില്ല എന്ന തിരുവെഴുത്തു പൂര്‍ത്തിയാകാന്‍വേണ്ടിയാണ്‌ ഇതു സംഭവിച്ചത്‌.
മറ്റൊരു തിരുവെഴുത്തു പറയുന്നു:
തങ്ങള്‍ കുത്തി മുറിവേല്‍പിച്ചവനെ അവര്‍ നോക്കിനില്‍ക്കും.
(യോഹന്നാന്‍ 19 : 14-37)
[ John 19 : 14-37 ]
[14]Now it was the day of preparation for the Passover; it was about the sixth hour. And he said to the Jews, “Behold, your King!”
[15]So they cried out, “Away with Him, away with Him, crucify Him!” Pilate said to them, “Shall I crucify your King?” The chief priests answered, “We have no king but Caesar.” The Crucifixion
[16]So he then handed Him over to them to be crucified.
[17]They took Jesus, therefore, and He went out, bearing His own cross, to the place called the Place of a Skull, which is called in Hebrew, Golgotha.
[18]There they crucified Him and with Him two other men, one on either side and Jesus in between.
[19]Pilate also wrote an inscription and put it on the cross. It was written, “JESUS THE NAZARENE, THE KING OF THE JEWS.”
[20]Therefore many of the Jews read this inscription, for the place where Jesus was crucified was near the city; and it was written in Hebrew, Latin, and in Greek.
[21]So the chief priests of the Jews were saying to Pilate, “Do not write, ‘The King of the Jews; but that He said, ‘I am King of the Jews.'”
[22]Pilate answered, “What I have written I have written.”
[23]Then the soldiers, when they had crucified Jesus, took His outer garments and made four parts, a part to every soldier and also the tunic; now the tunic was seamless, woven in one piece.
[24]So they said to one another, “Let us not tear it, but cast lots for it, to decide whose it shall be”; this was to fulfill the Scripture: “They divided My outer garments among them, and for My clothing they cast lots.”
[25]Therefore the soldiers did these things. But standing by the cross of Jesus were His mother, and His mother’s sister, Mary the wife of Clopas, and Mary Magdalene.
[26]When Jesus then saw His mother, and the disciple whom He loved standing nearby, He said to His mother, “Woman, behold, your son!”
[27]Then He said to the disciple, “Behold, your mother!” From that hour the disciple took her into his own household.
[28]After this, Jesus, knowing that all things had already been accomplished, to fulfill the Scripture, said, “I am thirsty.”
[29]A jar full of sour wine was standing there; so they put a sponge full of the sour wine upon a branch of hyssop and brought it up to His mouth.
[30]Therefore when Jesus had received the sour wine, He said, “It is finished!” And He bowed His head and gave up His spirit. Care of the Body of Jesus
[31]Then the Jews, because it was the day of preparation so that the bodies would not remain on the cross on the Sabbath (for that Sabbath was a high day), asked Pilate that their legs might be broken and that they might be taken away.
[32]So the soldiers came, and broke the legs of the first man and of the other who was crucified with Him;
[33]but coming to Jesus, when they saw that He was already dead, they did not break His legs.
[34]But one of the soldiers pierced His side with a spear, and immediately blood and water came out.
[35]And he who has seen has testified, and his testimony is true; and he knows that he is telling the truth, so that you also may believe.
[36]For these things came to pass to fulfill the Scripture, “Not a bone of Him shall be broken.”
[37]And again another Scripture says, “They shall look on Him whom they pierced.”