*ഒരു മകൻ ഒരിക്കൽ അവൻ്റെ അമ്മയോട് ചോദിച്ചു.*
*മക്കളായ ഞങ്ങളെ, വളർത്താൻ അച്ഛനാണോ അമ്മയാണോ കൂടുതൽ ത്യാഗം ചെയ്തത്…??*
*ആ അമ്മ തൻ്റെ മകനോട് പറഞ്ഞു- “ഈ ചോദ്യം നീ എന്നോട് ചോദിക്കാൻ പാടില്ലായിരുന്നു*
*കാരണ൦ മക്കളായ നിങ്ങളെ വളർത്താൻ നിങ്ങളുടെ അച്ഛന്റെ ത്യാഗം ഒന്നും ഈ അമ്മയ്ക്ക് ഇല്ല.* “
*ഞാൻ വിവാഹം കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോൾ നിങ്ങളുടെ അച്ഛൻ ഇങ്ങനെ ആയിരുന്നില്ല. സ്വന്തമായി താൽപര്യങ്ങളും ഇഷ്ടങ്ങളും ഉള്ള വ്യക്തി ആയിരുന്നു.*
*പിന്നീടങ്ങോട്ട് എനിക്ക് വേണ്ടി നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി നമുക്ക് ഒരു കുറവും ഉണ്ടാകാതിരിക്കാൻ ഓടുകയായിരുന്നു.*
*നമുക്ക് ഭക്ഷണത്തിന് വസ്ത്രത്തിന് മരുന്നിന് നിങ്ങളുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന് അങ്ങനെ ആവശ്യങ്ങൾ പലതായിരുന്നു. അച്ഛന്റെ വിയർപ്പാണ് ഞാനും നിങ്ങളും ഈ കുടുംബവും.*
,
*ആ മകൻ ഇതേ ചോദ്യം അവൻറെ അച്ഛനോടും ചോദിച്ചു….*
*അച്ഛന്റെ മറുപടി… മറ്റൊന്നായിരുന്നു ….*
* “നിങ്ങളുടെ അമ്മയുടെ ത്യാഗം അതെത്ര എന്ന് പോലും എനിക്കറിയില്ല. നിങ്ങളെ വളർത്താൻ നിങ്ങളെ വലുതാക്കാൻ അവൾ സഹിച്ചതൊന്നും ഞാൻ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല അറിയിച്ചിട്ടുമില്ല. അവളുടെ ക്ഷമയും സഹനവും ആണ് ഇന്ന് ഈ കുടുംബത്തെ ഇവിടെ വരെ എത്തിച്ചത്. അവൾക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു ഇഷ്ടങ്ങൾ സ്വപ്നങ്ങൾ അതെല്ലാം വേണ്ടെന്നു* *വയ്ക്കുകയായിരുന്നു എനിക്കും നിങ്ങൾക്കും വേണ്ടി…. *നമ്മുടെ കുടുംബത്തിന് വേണ്ടി* ..
*എൻ്റെ വരവുകൾ അറിഞ്ഞു അവൾ ചിലവാക്കി. ആവശ്യം ഉള്ളതൊന്നും അവൾ എന്നോട് ചോദിച്ചിട്ടില്ല അത്യാവശ്യം ഉള്ളത്* *അല്ലാതെ… അങ്ങനെ അവൾ എന്നോട് ചേർന്ന് നിങ്ങൾക്ക് വേണ്ടി പൊരുതുകയായിരുന്നു … അവളെക്കാൾ ത്യാഗം ഒന്നും എനിക്കില്ല…*
*ആ മകൻ അവൻ്റെ സഹോദരങ്ങളോട് പറഞ്ഞു ഈ “ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ഭാഗ്യമുള്ള മക്കൾ നമ്മൾ ആണ് …*
*അച്ഛന്റെ ത്യാഗം മനസ്സിലാക്കുന്ന അമ്മയും ,അമ്മയുടെ ത്യാഗം മനസ്സിലാക്കുന്ന അച്ഛനും അതാണ് നമ്മുടെ കുടുംബങ്ങളിൽ വേണ്ടത്….* “
*മാതാപിതാക്കൾ രണ്ടല്ല അവർ ഒരു കിരീടത്തിലെ രണ്ടു പൊൻതൂവലുകൾ ആണ്...*
കടപ്പാട്