പുരോഹിതരുടെ വിശുദ്ധീകരണത്തിനായുള്ള ലോക പ്രാർത്ഥനാ ദിനത്തിൽ(ജൂൺ 27,2025) ലെയോ പതിനാലാമൻ നൽകിയ സന്ദേശത്തെ ആസ്പദമാക്കി തച്ചാറാക്കിയത്
1. ഈശോയുടെ തിരുഹൃദയം: പൗരോഹിത്യ സ്വത്വത്തിൻ്റെയും ശുശ്രൂഷയുടെയും ഉറവിടം
പുരോഹിതരുടെ വിശുദ്ധീകരണത്തിനായുള്ള ലോക പ്രാർത്ഥനാ ദിനത്തിലെ സന്ദേശത്തിൻ്റെ കാതലായ ഭാഗം ഈശോയുടെ തിരുഹൃദയത്തിൽ പൗരോഹിത്യ ജീവിതത്തിൻ്റെ സത്ത വീണ്ടും കണ്ടെത്തുന്നതിനെകുറിച്ചാണ്. ഈശോയുടെ തിരുഹൃദയം വെറുമൊരു പ്രതീകം മാത്രമല്ല മറിച്ച് പൗരോഹിത്യ വിളി ഒഴുകുകയും അതിൻ്റെ അർത്ഥം കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്യുന്ന ജീവനുള്ളതും ജീവൻ നൽകുന്നതുമായ ഒരു ജീവാശമാണന്നു മാർപാപ്പ പുരോഹിതന്മാരെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.
” സ്നേഹത്തിനു വേണ്ടി തുളച്ചുകയറുന്ന ക്രിസ്തുവിൻ്റെ ഹൃദയം നമ്മെ ഓരോരുത്തരെയും ആശ്ശേഷിക്കുകയും നല്ല ഇടയൻ്റെ പ്രതിച്ഛായയോട് അനുരൂപമാക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ജീവനുള്ളതും ജീവൻ നൽകുന്നതമായ മാംസമാണ്”
ഈ ഹൃദയത്തിലാണ് പുരോഹിതന്മാർ തങ്ങളുടെ ശുശ്രൂഷയുടെ യഥാർത്ഥ സ്വഭാവം കണ്ടെത്തുന്നത് – ഭരണാധികാരികളോ പ്രവർത്തകരോ ആയിട്ടല്ല, മറിച്ച് ദിവ്യകാരുണ്യത്താലും സ്നേഹത്താലും രൂപപ്പെടുത്തിയ ഇടയന്മാരായി. കാരുണ്യപൂർണ്ണമായ സാന്നിധ്യം, സൗഖ്യം നൽകുന്ന കരുതൽ, സ്വയം ബലിയാകുന്ന ശുശ്രൂഷ എന്നിവയിലൂടെ അവനെ അനുകരിക്കാൻ ഈശോയുടെ ദിവ്യകാരുണ്യ ഹൃദയം പുരോഹിതന്മാരെ നിരന്തരം വിളിക്കുന്നു.
“ദൈവ കാരുണ്യത്താൽ ജ്വലിക്കപ്പെട്ട നാം, സുഖപ്പെടുത്തുകയും അനുഗമിക്കുകയും വീണ്ടെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അവന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ സന്തോഷകരമായ സാക്ഷികളായി മാറുന്നു.”
ഓരോ പുരോഹിതനും ഈ ഉറവിടത്തിലേക്ക് പതിവായി മടങ്ങാൻ മാർപ്പാപ്പ ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നു, അതുവഴി അവന്റെ ശുശ്രൂഷ ഒരിക്കലും കേവലം ദിനചര്യയോ യാന്ത്രികമോ ആകാതിരിക്കാനും, മറിച്ച് എപ്പോഴും ക്രിസ്തുവിന് തന്റെ ജനത്തോടുള്ള വ്യക്തിപരവും വികാരഭരിതവുമായ സ്നേഹത്തിൽ വേരൂന്നിയരാക്കാനും അവനു കഴിയും.
2. ദൈവവുമായുള്ള ഐക്യവും പ്രാർത്ഥനാ ജീവിതവും വഴി ശുശ്രൂഷിക്കാനുള്ള ദൈവവിളി
വിശുദ്ധീകരണം ആരംഭിക്കുന്നത് പ്രവർത്തനത്തിലല്ല, മറിച്ച് പ്രാർത്ഥനയിലും കർത്താവുമായുള്ള ഐക്യത്തിലുമാണെന്ന് ലിയോ പതിനാലാമൻ മാർപ്പാപ്പ ഊന്നിപ്പറയുന്നു. പൗരോഹിത്യ വിളിയുടെ പവിത്രമായ ദാനം നിശ്ചലമല്ല, മറിച്ച് ഓർമ്മയിലൂടെയും ആത്മീയ അടുപ്പത്തിലൂടെയും നിരന്തരം പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കേണ്ട ഒരു ജീവനുള്ള കൃപയാണെന്ന് പരിശുദ്ധ പിതാവ് പുരോഹിതന്മാരെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.
“ഈ ദൗത്യം പ്രാർത്ഥനയോടെ ആരംഭിക്കുകയും പൗരോഹിത്യത്തിലേക്കുള്ള നമ്മുടെ വിളിയുടെ പവിത്രമായ ദാനത്തെ നിരന്തരം പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന കർത്താവുമായുള്ള ഐക്യത്തിൽ നിർവ്വഹിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു.”
പരിശുദ്ധ പിതാവ് വിശുദ്ധ ആഗസ്തീനോസിനെ ഉദ്ധരിച്ച് ഓർമ്മപ്പെടുത്തലിന്റെയും പുതുക്കലിന്റെയും ഒരു സ്ഥലത്തേക്കുള്ള ആന്തരിക യാത്രയെ എടുത്തുകാണിക്കുന്നു:
“ഈ കൃപയെക്കുറിച്ച് ഓർമ്മിക്കുക എന്നതിനർത്ഥം, വിശുദ്ധ ആഗസ്തിനോസ് നമ്മോട് പറയുന്നതുപോലെ, ‘വിശാലവും ആഴമേറിയതുമായ ഒരു ആന്തരിക അറയിലേക്ക്’ പ്രവേശിക്കുക എന്നതാണ്, അത് അതിന്റെ സമ്പത്തിനെ എപ്പോഴും പുതിയതും സജീവവുമാക്കുന്നു.”
ഈ ആന്തരിക അറ ലോകത്തിൽ നിന്നുള്ള ഒരു പിൻവാങ്ങലല്ല, മറിച്ച് ദൗത്യത്തിന്റെ എഞ്ചിൻ മുറിയാണ്. ഇവിടെയാണ് പുരോഹിതന്മാർ ക്രിസ്തുവിനോട് കൂടുതൽ ആഴത്തിൽ അനുരൂപപ്പെടുന്നത്, അർത്ഥവത്തായതും പരിവർത്തനാത്മകവുമായ രീതിയിൽ കൂദാശകളും വചനവും വിശ്വാസികളിലേക്ക് എത്തിക്കാൻ അവർ പ്രാപ്തരാകുന്നത്.
“ഓർമ്മ നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങളെ ക്രിസ്തുവിന്റെ ഹൃദയത്തിലും നമ്മുടെ ജീവിതത്തിലും ഒന്നിപ്പിക്കുന്നു, അങ്ങനെ ദൈവത്തിന്റെ വിശുദ്ധ ജനത്തിലേക്ക് രക്ഷയുടെ വചനവും കൂദാശകളും എത്തിക്കാൻ നമ്മെ പ്രാപ്തരാക്കുന്നു.”
പ്രാർത്ഥനാനിരതനായ ഒരു പുരോഹിതൻ ഫലപ്രദനാണെന്ന് മാത്രമല്ല, സഭയെ പുതുക്കുകയും അനുരഞ്ജന ലോകം കെട്ടിപ്പടുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ദൈവസ്നേഹത്തിന്റെ അടയാളമായി മാറുന്നുവെന്ന് മാർപ്പാപ്പ തറപ്പിച്ചുപറയുന്നു.
3. ഐക്യത്തിന്റെയും സമാധാനത്തിന്റെയും നിർമ്മാതാക്കളാകാൻ വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന പുരോഹിതർ
പൗരോഹിത്യ വിശുദ്ധീകരണദിനത്തിലെ
സന്ദേശത്തിലെ ഏറ്റവും അടിയന്തിരമായ ആഹ്വാനങ്ങളിലൊന്ന്, പിരിമുറുക്കം, ഭിന്നത, സംഘർഷവും നിറഞ്ഞ ഒരു ലോകത്ത്, പുരോഹിതന്മാർ ഐക്യത്തിന്റെയും സമാധാനത്തിന്റെയും നിർമ്മാതാക്കളായി മാറുക എന്നതാണ്.
“കുടുംബങ്ങളിലും സഭാ സമൂഹങ്ങളിലും, വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന പിരിമുറുക്കങ്ങൾ ഉള്ളപ്പോൾ അനുരഞ്ജനം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാനും കൂട്ടായ്മ വളർത്താനും പുരോഹിതന്മാർ വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.”
ഈ ദൗത്യത്തിന് ജ്ഞാനം, ക്ഷമ, വിശ്വാസികളുടെ ജീവിതത്തെ സഹാനുഭൂതിയും വിവേചനബുദ്ധിയും ഉപയോഗിച്ച് വ്യാഖ്യാനിക്കാനുള്ള കഴിവ് എന്നിവ ആവശ്യമാണ്. തകർന്ന ജീവിതങ്ങളുടെ ” ക്ഷണങ്ങൾ കൂട്ടിച്ചേർക്കുകയും” കഷ്ടപ്പാടിലും ആശയക്കുഴപ്പത്തിലും പോലും സുവിശേഷത്തിന്റെ വെളിച്ചം കണ്ടെത്താൻ മറ്റുള്ളവരെ സഹായിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു കരകൗശല വിദഗ്ധനുമായി പുരോഹിതനെ ഉപമിച്ചിരിക്കുന്നു.
“ഐക്യവും സമാധാനവും കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നതിന്, ജ്ഞാനപൂർവമായ വിവേചനത്തിന് കഴിവുള്ള, നമ്മുടെ സംരക്ഷണയിൽ ഏൽപ്പിക്കപ്പെട്ട ജീവിതങ്ങളുടെ ശകലങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് ചേർക്കുന്നതിൽ വൈദഗ്ധ്യമുള്ള ഇടയന്മാർ ആയിരിക്കണമെന്ന് ആവശ്യപ്പെടുന്നു.”
കടന്നുപോകുന്ന പ്രവണതകളോടോ വൈകാരിക പ്രേരണകളോടോ പ്രതികരിക്കുന്നതിനെതിരെ മാർപ്പാപ്പ മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്നു. പകരം, വിശ്വാസം, വിനയം, അനുകമ്പ എന്നിവയിലൂടെ യഥാർത്ഥ കൂട്ടായ്മ സൃഷ്ടിക്കുന്ന ഒരു സർഗ്ഗാത്മകതയിലേക്കാണ് പുരോഹിതന്മാരെ വിളിക്കുന്നത്.
“നല്ല ബന്ധങ്ങൾ, ഐക്യദാർഢങ്ങൾ, കൂട്ടായ്മയുടെ ശൈലി പ്രകാശിക്കുന്ന സമൂഹങ്ങൾ എന്നിവ കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നതിലൂടെ വിശ്വാസം സൃഷ്ടിക്കുകയും പുനരുജ്ജീവിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഇടയ പരിഹാരങ്ങൾ നൽകുക എന്നതാണ് ഇതിനർത്ഥം.”
കൂടാതെ, പുരോഹിതൻ നിയന്ത്രണത്തോടെയല്ല, മറിച്ച് ശുശ്രൂഷയിലൂടെ നേതൃത്വം പരിശിലിക്കേണ്ടത് :
“ഐക്യത്തിന്റെയും സമാധാനത്തിന്റെയും നിർമ്മാതാക്കളാകുക എന്നതിനർത്ഥം ആധിപത്യം പുലർത്തുകയല്ല, ശുശ്രൂഷിക്കുക എന്നതാണ്.”
പുരോഹിതന്മാർ സാഹോദര്യത്തിലും പരസ്പര പിന്തുണയിലും ഒരുമിച്ച് സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ, അവരുടെ ഐക്യം തന്നെ ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റ ക്രിസ്തുവിന്റെ സാന്നിധ്യത്തിന്റെ വിശ്വസനീയമായ അടയാളമായി മാറുന്നുവെന്ന് മാർപ്പാപ്പ ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നു.
“പുരോഹിതന്മാർ എന്ന നിലയിൽ പങ്കുവയ്പ്പൽ നമ്മുടെ യാത്രയുടെ മുഖമുദ്രയാകുമ്പോൾ, കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ, ഉത്ഥിതനായ കർത്താവ് നമ്മുടെ ഇടയിൽ ഉണ്ടെന്നതിന്റെ വിശ്വസനീയമായ അടയാളമായി പൗരോഹിത്യ സാഹോദര്യം മാറുന്നു.”
4. കൃപയിൽ വളരാൻ ക്രിസ്തുവിന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നമ്മുടെ “അതെ” പുതുക്കുക
ഒരു ഔപചാരികത എന്ന നിലയിലല്ല, മറിച്ച് പൗരോഹിത്യ വാഗ്ദാനങ്ങൾ പുതുക്കുന്നതിനുള്ള ബോധപൂർവമായ ഒരു പ്രവൃത്തി ചെയ്യാൻ ലിയോ പതിനാലാമൻ മാർപ്പാപ്പ പുരോഹിതന്മാരെ ക്ഷണിക്കുന്നു. തിരുപ്പട്ട സ്വീകരണ ദിനത്തിൽ ആരംഭിച്ച വിശുദ്ധ അഗ്നിയിലേക്കുള്ള ഒരു തിരിച്ചുവരവാണിത്. പുരോഹിത സ്നേഹത്തിന്റെയും വിശ്വസ്തതയുടെയും യഥാർത്ഥ ശ്രീകോവിലായ യേശുവിന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നടക്കേണ്ട ഒരു നവീകരണമാണിത്.
“അതിനാൽ, ഇന്ന്, നിങ്ങളുടെ തിരുപ്പട്ടസ്വീകരണ ദിനത്തിൽ ദൈവത്തോടും അവന്റെ വിശുദ്ധ ജനത്തോടും നിങ്ങൾ പറഞ്ഞ ‘അതെ’ ക്രിസ്തുവിന്റെ ഹൃദയത്തിനുമുമ്പിൽ പുതുക്കാൻ ഞാൻ നിങ്ങളെ ക്ഷണിക്കുന്നു.”
കൃപ യാന്ത്രികമല്ലെന്ന് മാർപ്പാപ്പ ഊന്നിപ്പറയുന്നു; അത് സ്വാഗതം ചെയ്യുകയും സംരക്ഷിക്കുകയും വേണം. തിരുപ്പട്ടസ്വീകരണസമയത്തു നിങ്ങൾ സ്വീകരിച്ച പരിശുദ്ധാത്മ അഗ്നിയെ ശ്രദ്ധയോടെ പരിപോഷിപ്പിക്കുക.
“കൃപയാൽ നിങ്ങളെത്തന്നെ രൂപപ്പെടുത്തുകയും ആ ദിവസം ലഭിച്ച ആത്മാവിന്റെ അഗ്നിയെ സംരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുക.”
പ്രധാനമായും, വിശുദ്ധി എന്നത് പൂർണതയെക്കുറിച്ചല്ല, മറിച്ച് പരിവർത്തനത്തിനും സ്നേഹത്തിനുമുള്ള തുറന്ന മനസ്സാണന്നു പാപ്പാ പുരോഹിതന്മാരെ ഓർമ്മിക്കുന്നു:
“നിങ്ങളുടെ വ്യക്തിപരമായ ബലഹീനതകളിൽ നിങ്ങൾ നിരാശരാകരുത്: കർത്താവ് പൂർണ്ണതയുള്ള പുരോഹിതന്മാരെ അന്വേഷിക്കുന്നില്ല, മറിച്ച് പരിവർത്തനത്തിന് തുറവിയുള്ളവരും അവൻ നമ്മെ സ്നേഹിച്ചതുപോലെ മറ്റുള്ളവരെ സ്നേഹിക്കാൻ തയ്യാറായവരുമായ എളിമയുള്ള ഹൃദയങ്ങളെയാണ് അന്വേഷിക്കുന്നത്.”
വിമോചനത്തിൻ്റെ ഈ ഓർമ്മപ്പെടുത്തൽ സുവിശേഷത്തിന്റെ കാതലായ ഭാഗമാണ്.
5. കണ്ടുമുട്ടലിന്റെയും രോഗശാന്തിയുടെയും സ്ഥലമായ ഈശോയുടെ തിരുഹൃദയത്തെ സ്നേഹിക്കുക
തിരുഹൃദയം രോഗശാന്തിയുടെ സ്ഥലമാണെന്ന് പുരോഹിതന്മാരെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്, തിരുഹൃദയത്തിൽ നിന്ന് രോഗശാന്തി ലഭിക്കുമെന്ന് ഫ്രാൻസീസ് പാപ്പ തന്റെ ചാക്രികലേഖനമായ ഡിലെക്സിറ്റ് നോസിൽ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു – അവർക്ക് വ്യക്തിപരമായി മാത്രമല്ല, ചുറ്റുമുള്ള ലോകത്തിനും. തിരുഹൃദയത്തിൽ, ഓരോ പുരോഹിതനും തന്റെ ആന്തരിക പോരാട്ടങ്ങളെ നേരിടാനുള്ള ശക്തിയും സമൂഹത്തിലേക്ക് ദൈവത്തിന്റെ രോഗശാന്തി കൊണ്ടുവരാനുള്ള കഴിവും കണ്ടെത്തുന്നു.
“കർത്താവുമായുള്ള നമ്മുടെ വ്യക്തിപരമായ കൂടിക്കാഴ്ചയുടെ കേന്ദ്രമെന്ന നിലയിൽ, നമ്മുടെ തിരുഹൃദയത്തോടുള്ള നവമായ ഭക്തിക്ക് ഫ്രാൻസിസ് മാർപാപ്പ നമ്മെ ആഹ്വാനം ചെയ്തു… നമ്മുടെ ആന്തരിക സംഘർഷങ്ങൾ മാത്രമല്ല, നാം ജീവിക്കുന്ന ലോകത്തെ കീറിമുറിക്കുന്നവയും കൊണ്ടുവരാനും പരിഹരിക്കാനും കഴിയുന്ന സ്ഥലം.”
ക്രിസ്തുവുമായുള്ള ഈ ആത്മീയ അടുപ്പം വ്യക്തിപരം മാത്രമല്ല, ആഴത്തിലുള്ള പ്രേഷിതദാത്യം കൂടിയാണ്. യേശുവിന്റെ ഹൃദയത്തിൽ വേരൂന്നിയ ഒരു പുരോഹിതൻ ദൈവത്തിന്റെ നീതിയും കരുണയും കുടുംബങ്ങളിലേക്കും സമൂഹങ്ങളിലേക്കും രാഷ്ട്രങ്ങളിലേക്കും ഒഴുകുന്ന ഒരു ചാനലായി മാറുന്നു.
“അവനിൽ, ‘നമ്മൾ പരസ്പരം സുഖകരവും സന്തോഷകരവുമായ രീതിയിൽ ബന്ധപ്പെടാനും, ഈ ലോകത്തിൽ ദൈവത്തിന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെയും നീതിയുടെയും രാജ്യം കെട്ടിപ്പടുക്കാനും പഠിക്കുന്നു.’”
ഈ പരിവർത്തനത്തെ “സാമൂഹിക അത്ഭുതം” എന്ന് മാർപാപ്പ വിളിക്കുന്നു. “ക്രിസ്തുവിന്റെ ഹൃദയവുമായി ഐക്യപ്പെട്ട നമ്മുടെ ഹൃദയങ്ങൾക്ക് ഈ സാമൂഹിക അത്ഭുതം പ്രവർത്തിക്കാൻ കഴിയും.” എന്നും പാപ്പ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.
6. വിശുദ്ധിയിലൂടെയും സാമിപ്യത്തിലൂടെയും ഫലം കായ്ക്കുന്ന പ്രത്യാശയുടെ തീർത്ഥാടകർ
സന്ദേശത്തിന്റെ അവസാന ഭാഗത്ത്, 2025 ലെ വിശുദ്ധ വർഷം പ്രത്യാശയുടെയും നവീകരത്തിൻ്റെയും സമയമാണെന്ന് ലിയോ പതിനാലാമൻ മാർപാപ്പ പുരോഹിതന്മാരെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു. പ്രാർത്ഥന, ക്ഷമ, സാമീപ്യം എന്നീ മൂന്ന് പ്രധാന ഘടകങ്ങളിൽ – പ്രത്യേകിച്ച് ദരിദ്രർ, കുടുംബങ്ങൾ, യുവാക്കൾ എന്നിവരോട് – വേരൂന്നിയാൽ മാത്രമേ ഈ നവീകരണം ഫലം കാണൂകയുള്ളു.
“നമ്മളെല്ലാവരും പ്രത്യാശയുടെ തീർത്ഥാടകരാകാൻ വിളിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ഈ വിശുദ്ധ വർഷത്തിലുടനീളം, പ്രാർത്ഥനയിലും ക്ഷമയിലും, ദരിദ്രരോടും കുടുംബങ്ങളോടും സത്യം അന്വേഷിക്കുന്ന യുവാക്കളോടും ഉള്ള അടുപ്പത്തിലും നമ്മുടെ ശുശ്രൂഷ കൂടുതൽ ഫലപ്രദമാകും.”
നവീകരണത്തിനുള്ള ഒരു ഉത്തേജകമെന്ന നിലയിൽ പുരോഹിത വിശുദ്ധിക്ക് മാർപ്പാപ്പ ശക്തമായ ഊന്നൽ നൽകുന്നു. ഒരു പുരോഹിതൻ തൻ്റെ വിശുദ്ധി പ്രസരിക്കുകയും മറ്റുള്ളവർക്ക് ആത്മീയമായി അഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഒരു അന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
“ഒരു വിശുദ്ധ പുരോഹിതൻ തന്റെ ചുറ്റും വിശുദ്ധി തഴച്ചുവളർത്തുമെന്ന് ഒരിക്കലും മറക്കരുത്.” എന്നും ലെയോ പതിനാലമൻ പാപ്പ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.
വിശ്വാസത്തിന്റെയും കരുതലിന്റെയും ആർദ്രമായ ഭാവത്തോടെയാണ് സന്ദേശം അവസാനിക്കുന്നത്. അപ്പോസ്തലന്മാരുടെ രാജ്ഞിയും പുരോഹിതന്മാരുടെ അമ്മയുമായ മറിയത്തിന് പാപ്പാ എല്ലാ പുരോഹിതന്മാരെയും ഭരമേൽപ്പിക്കുകയും തൻ്റെ വ്യക്തിപരമായ ആശീർവ്വാദം അവർക്കു നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു:
“നിങ്ങളെയെല്ലാം ഞാൻ മറിയത്തിനു ഭരമേൽപ്പിക്കുന്നു… ഞാൻ നിങ്ങളെ ഓരോരുത്തരെയും എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്ന് അനുഗ്രഹിക്കുന്നു.”
നവീകരണത്തിനും ഐക്യത്തിനും ആത്മീയമായ ആഴപ്പെടലിനും വേണ്ടിയുള്ള ശക്തമായ ആഹ്വാനമാണ് ലിയോ പതിനാലാമൻ പാപ്പായുടെ സന്ദേശം. പൗരോഹിത്യ സ്വത്വത്തിന്റെ കാതലായ വശങ്ങളെ ഇത് സ്പർശിക്കുകയും ഓരോ പുരോഹിതനെയും അവന്റെ ശക്തി പൂർണ്ണതയിലല്ല, മറിച്ച് ക്രിസ്തുവിനോടുള്ള എളിമയുള്ള സാമീപ്യത്തിലാണെന്ന് ഓർമ്മിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. എല്ലാ പുരോഹിതന്മാർക്കും മാതൃകയും അഭയസ്ഥാനവുമായി ഈശോയുടെ പരിശുദ്ധ ഹൃദയത്തെ അവതരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
ഫാ. ജയ്സൺ കുന്നേൽ mcbs